ملائکه و تنزیه خدا (قرآن)از تنزیه‌کنندگان خدا که در آیات قرآن به آن اشاره شده، ملائکه هستند. ۱ - تنزیه‌کننده خداوندفرشتگان، تنزيه‌كننده خداوند: ۱. «واذ قالَ رَبُّكَ لِلمَلكَةِ انّى جاعِلٌ فِى الارضِ خَليفَةً قالوا اتَجعَلُ فيها مَن يُفسِدُ فيها ويَسفِكُ الدّماءَ ونَحنُ نُسَبّحُ بِحَمدِكَ ونُقَدّسُ لَكَ قالَ انّى اعلَمُ ما لا تَعلَمون • قالوا سُبحنَكَ لا عِلمَ لَنا الّا ما عَلَّمتَنا ...؛ (به ياد آور) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان فرمود: من بر روى زمین، جانشينى (نماينده‌اى) قرار خواهم داد. فرشتگان گفتند: (پروردگارا!) آيا كسى را در آن قرار مى‌دهى‌كه فساد و خونریزی كند؟! حال آنكه ما تسبیح و حمد تو را به جا مى‌آوريم، و تو را تقديس مى‌كنيم (و براى جانشينى شايسته‌تريم). فرمود: من حقايقى را مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد. گفتند: منزّهى تو! ما جز آنچه به ما تعلیم داده‌اى، نمى‌دانيم....» ۲. «انَّ الَّذينَ عِندَ رَبّكَ لا يَستَكبِرونَ عَن عِبادَتِهِ ويُسَبّحونَهُ ولَهُ يَسجُدون؛آنها كه در مقام قرب نزد پروردگار تو هستند، هيچ گاه از عبادتش تکبّر نمى‌ورزند، و او را تسبيح مى‌گويند، و تنها براى او سجده مى‌كنند.» ۳. «ويُسَبّحُ الرَّعدُ بِحَمدِهِ والمَلكَةُ مِن خيفَتِهِ ...؛و رعد، تسبيح و حمد او مى‌گويد؛ و همچنين فرشتگان از خوف او!....» ۴. «ولَهُ مَن فِى السَّموتِ والارضِ ومَن عِندَهُ لايَستَكبِرونَ عَن عِبادَتِهِ ولا يَستَحسِرون • يُسَبّحونَ الَّيلَ والنَّهارَ لا يَفتُرون؛ واز آن اوست هر كس كه در آسمان‌ها و زمین است. و كسانى كه نزد اويند (فرشتگان) هيچ‌گاه از عبادتش استکبار نمى‌ورزند، و هرگز خسته نمى‌شوند. شب و روز، او را تسبيح مى‌گويند؛ و هرگز سست نمى‌شوند.» ۵. «وما مِنّا الّا لَهُ مَقامٌ مَعلوم • وانّا لَنَحنُ المُسَبّحون؛ و هيچ يك از ما فرشتگان نيست جز آنكه مقام معلومى دارد؛ و ما همه تسبيح‌گو ى او هستيم.» ۶. «وتَرَى المَلكَةَ حافّينَ مِن حَولِ العَرشِ يُسَبّحونَ بِحَمدِ رَبّهِم وقُضِىَ بَينَهُم بِالحَقّ وقيلَ الحَمدُ لِلَّهِ رَبّ العلَمين؛(در آن روز) فرشتگان را مى‌بينى كه بر گرد عرش حلقه زده‌اند و پروردگارشان را حمد و تسبيح مى‌گويند؛ و در ميان آنان (بندگان) بحق داورى مى‌شود؛ و سرانجام گفته خواهد شد: حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.» ۷. «الَّذينَ يَحمِلونَ العَرشَ ومَن حَولَهُ يُسَبّحونَ بِحَمدِ رَبّهِم ...؛فرشتگانى كه حاملان عرشند و آنها كه گرداگرد آن طواف مى‌كنند تسبيح و حمد پروردگارشان را مى‌گويند....» ۸. «فَانِ استَكبَروا فَالَّذينَ عِندَ رَبّكَ يُسَبّحونَ لَهُ بِالَّيلِ والنَّهَارِ وهُم لا يَسَمون؛و اگر از عبادت پروردگار تكبّر كنند، كسانى (فرشتگانى) كه نزد پروردگار تو هستند شب و روز براى او تسبيح مى‌گويند و خسته نمى‌شوند.» ۹. «... والمَلكَةُ يُسَبّحونَ بِحَمدِ رَبّهِم ...؛... و فرشتگان پيوسته تسبيح و حمد پروردگارشان را مى‌گويند....» ۱.۱ - تنزیه در قیامتفرشتگان، تنزيه‌كننده خداوند در قیامت: «و يَومَ يَحشُرُهُم جَميعًا ثُمَّ يَقولُ لِلمَلكَةِ اهؤُلاءِ ايّاكُم كانوا يَعبُدون • قالوا سُبحنَكَ انتَ وَليُّنا مِن دونِهِم بَل كانوا يَعبُدونَ الجِنَّ اكثَرُهُم بِهِم مُؤمِنون؛ (به خاطر بياور) روزى را كه خداوند همه آنان را محشور مى‌كند، سپس به فرشتگان مى‌گويد: آيا اينها شما را پرستش مى‌كردند؟! آنها مى‌گويند: منزّهى (از اين‌كه همتايى داشته باشى)! تنها تو ولىّ و سرپرست مايى، نه آنها؛ آنها ما را پرستش نمى‌كردند بلكه جنّ را پرستش مى‌نمودند؛ و اكثرشان به آنها ايمان داشتند.» ۲ - عناوین مرتبطتنزیهکنندگان خدا (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۵۸، برگرفته از مقاله «تنزیه‌کنندگان خدا (ملائکه)» |